Ο Ανώτερος Εαυτός είναι το σημείο πρόσβασης στην υπέρτατη Σοφία

 

Ο τρόπος να αποκτήσετε πρόσβαση στον υψηλότερο σκοπό σας είναι να αναπτύξετε μία βαθύτερη και σαφέστερη σχέση με τον Ανώτερο Εαυτό σας. Το «σχέδιο» για τον υψηλότερο σκοπό της ζωής σας βρίσκεται μέσα σας. 

Εννέα λόγοι για να συνδεθείτε με τον ανώτερο εαυτό σας 

 Υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι για να συνδεθείτε με τον ανώτερο εαυτό σας. Οι εννέα πρώτοι περιγράφονται σε αυτό το άρθρο.

 1. Ο ανώτερός σας εαυτός (το πνεύμα, ο πραγματικός εαυτός, η εσωτερική ύπαρξη, η γέφυρα προς το Θείο) αφορά την πρόσβαση στον ανώτερο σκοπό της ζωής σας. 

 Ο καθένας έχει έναν υψηλότερο σκοπό στη ζωή που θέλει να εκπληρώσει κατά τη διάρκεια της περιόδου αφύπνισης και μετασχηματισμού. Ο τρόπος να αποκτήσετε πρόσβαση στον υψηλότερο σκοπό σας είναι να αναπτύξετε μία βαθύτερη και σαφέστερη σχέση με τον ανώτερο εαυτό σας. Το «σχέδιο» για τον υψηλότερο σκοπό της ζωής σας βρίσκεται μέσα σας. 

2. Ο ανώτερος εαυτός είναι το μέρος από όπου έχετε πρόσβαση και ενεργοποιείτε τη διαίσθησή σας. 

Τίποτα δεν ενεργοποιεί τη διαίσθησή σας καλύτερα από τη σύνδεση με το ανώτερο εγώ. Η διαίσθησή σας και η εσωτερική γνώση είναι σημαντικά στοιχεία που σας καθοδηγούν στην καθημερινή διαδρομή ώστε να υπάρχει μία διαίσθηση μεγαλύτερης συνεργασίας με τον Συμπαντικό Νου. 

 3. Ο ανώτερος εαυτός είναι το σημείο πρόσβασης για τη σοφία όλων των εποχών. 

 Η ψυχή είναι άπειρη, που σημαίνει πως υπήρχε από πάντα. Πιθανότατα είχατε πολλές ζωές. Μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε αυτή τη σοφία με την επανασύνδεση εντός και δίνοντας προσοχή σε αυτό το κομμάτι του εαυτού σας. 

4. Ο ανώτερος εαυτός είναι ο τόπος όπου θα καθαρίσει το κάρμα σας και θα αντιληφθείτε το νόημα της ζωής σας και τις «συμφωνίες ψυχών» με τους άλλους. 

Κατανοώντας τη ζωή και τις πνευματικές συμφωνίες από την πλευρά του ανώτερου εαυτού, θα θεραπεύσετε και μεταμορφώσετε τη ζωή σας. Στη συνέχεια, θα είστε ευγνώμων που θα έχετε περάσει από τη διαδικασία αυτή. Σχεδόν τίποτα δεν αφήνει καλύτερο συναίσθημα από την ευγνωμοσύνη όταν αυτή είναι αυθεντική. 

5. Ο ανώτερος εαυτός σας είναι το μέρος που θα αποκαταστήσετε την εσωτερική ισορροπία, την πληρότητα και την ειρήνη μέσα σας. 

Η ψυχή σας είναι ο τόπος που μπορείτε να αποκαταστήσετε την ισορροπία και την πληρότητα μεταξύ δεξιού και αριστερού μέρους του εγκεφάλου. (το χαμηλότερο επίπεδο της ανθρώπινης συνείδησης συνοδεύεται πάντα από το υψηλότερο ή θεϊκό επίπεδο συνείδησης). Μετά την ένωση με τον ανώτερο εαυτό σας θα παρατηρήσετε ότι η συνεχής φλυαρία στο κεφάλι σας θα μειωθεί σε μεγάλο βαθμό και η μάχη που μαινόταν στο μυαλό, θα πάψει να υφίσταται. 

6. Ο ανώτερος εαυτός είναι το σημείο πρόσβασης για τις δυνατότητές σας, τα δώρα σας και τη μοναδική συμβολή που θα αποτελέσει το κλειδί για τη δημιουργία της δικής σας Χρυσής Εποχής. 

Η ενέργεια της ψυχής είναι η ενέργεια των δυνατοτήτων σας. Καθώς θα επανασυνδεθείτε με την εσωτερική σας καθοδήγηση έγκαιρα και με συνέπεια θα είναι ο καλύτερος τρόπος για να δημιουργήσετε μία ζωή που πραγματικά θα θέλατε να ζήσετε.

7. Η σύνδεση και η ένωση με τον ανώτερο εαυτό σας αφορά τη συμβολή σας στη δημιουργία της Χρυσής Εποχής σε όλα τα όντα στη Γαία. 

Ο ανώτερος εαυτός σας είναι συνδεδεμένος με το μεγαλύτερο Συμπαντικό σχέδιο. Με την εκπλήρωση του ρόλου σας στο σχέδιο αυτό, θα βοηθήσετε στη Χρυσή Εποχή για την ανθρωπότητα. 

8. Ο ανώτερος εαυτός σας είναι η γέφυρα που όλοι αλληλοσυνδέονται μεταξύ τους. 

 Όταν ακολουθείτε κατευθείαν την καθοδήγηση από τον ανώτερο εαυτό σας, θα ωφεληθείτε σε μεγαλύτερο βαθμό στη ζωή σας με ευνοϊκές και εκπληκτικές συγχρονικότητες, με αίσθηση τέλειας χρονικής στιγμής, με μεγαλύτερες συνεργασίες με τους ανθρώπους στη ζωή σας και με νέες ιδέες. Τα στοιχεία αυτά θεωρούνται δώρα της αλληλοσύνδεσης. Τα πάντα και οι πάντες γύρω σας είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους μέσω και εσάς. 

9. Ο ανώτερος εαυτός είναι το πώς μπορείτε να ενεργοποιήσετε την ανάληψή σας.

 Υπάρχουν πολλές παρανοήσεις σχετικά με τη διαδικασία της ανάληψης. Η ανάληψη αναφέρεται ως επέκταση της συνείδησης (ή αύξηση ή και ως μεγάλη αλλαγή στη συνείδηση) που εμφανίζεται όταν αρχίσουμε να βλέπουμε τον κόσμο σαν να είχε την προοπτική του Συμπαντικού Νου (εξάλλου ο ανώτερός σας εαυτός είναι ένα κομμάτι από το Σύμπαν). Όταν αρχίζουμε να βλέπουμε τον κόσμο από μία τέτοια υψηλή προοπτική, οι συμπεριφορές και οι συνήθειές μας αλλάζουν ακόμα και αν δεν μπορούσαμε μία τέτοια αλλαγή μέχρι αυτό το σημείο. 

consciouslifenews / Μετάφραση Επιστημονικός

awakengr

Το “ευαγγέλιο” του Στωικού φιλόσοφου Ζήνωνα (335 π.Χ.- 264 π.Χ.)

 

Ο Ζήνων ονειρευόταν ένα παγκόσμιο έθνος στη θέση των χωριστών και ανεξάρτητων εθνών – ένα μεγάλο έθνος κάτω από το ίδιο σύστημα θείων νόμων με το οποίο όλοι συμμορφώνονταν, ένα έθνος στο οποίο ήταν όλοι συνδεδεμένοι με αγάπη.

Θεμελιώδης αρχή της φιλοσοφίας του Ζήνωνος είναι ότι η ευτυχία του ανθρώπου βρίσκεται στην ταύτιση της θέλησής του με τον θείο «λόγο», δηλαδή τον κυρίαρχο νόμο που διαποτίζει το Σύμπαν.

 Θεός και Σύμπαν είναι ένα. Ο Θεός είναι η ενέργεια που μορφοποιεί την ύλη. Η ύλη είναι «άποιος ουσία» (χωρίς ποιότητα ή ιδιότητα) που κατοικεί ο «λόγος», δηλαδή το Πνεύμα. Το Σύμπαν είναι το σώμα του Θεού και ο Θεός είναι η ψυχή του Σύμπαντος.

 Ο κόσμος είναι ένα τεράστιο «ζώο», η ψυχή του οποίου είναι έλλογη και συνιστά τη θεότητα.

Ο Θεός είναι η αιώνια Μοίρα, έλλογη πρόνοια, ολοκληρωμένη σοφία που διατηρεί την τάξη και τον ρυθμό του Σύμπαντος. Θεμελιώδης αρχή του ανθρώπου είναι να ζει σύμφωνα με αυτό το πνεύμα του Σύμπαντος, δηλαδή σύμφωνα με τους κυρίαρχους νόμους του Σύμπαντος.

Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Ζήνωνος, η μοναδική ευτυχία είναι η αρετή. Και το ζην εν αρετή σημαίνει τη φύσει ζην. Η αρετή, λοιπόν, πρέπει να είναι ο μοναδικός σκοπός του ανθρώπου, διότι μόνο η αρετή φέρνει την ευτυχία.

 Ο πλούτος, η φήμη, η δόξα, η δημοτικότητα, ακόμα κι εκείνο που πιστεύεται πως είναι το ύψιστο αγαθό, δηλαδή η υγεία, παραμένουν αδιάφορα. Για να πραγματώσει όμως κανείς την αρετή, πρέπει ν’ αποκτήσει σοφία, δηλαδή γνώση των θείων και των ανθρωπίνων πραγμάτων.

Ο Ζήνων ο Κιτιεύς (από το Κϊτιο της Κύπρου) θεωρούσε ότι η φιλοσοφία είναι η τέχνη του βίου. Πίστευε ότι η ηθική σχετίζεται βαθύτατα με την καθημερινή πράξη και τη ζωή.

Ο Ζήνων εφάρμοσε αυστηρά στη ζωή του εκείνα που δίδασκε και είναι παροιμιώδης η αυτοπειθαρχία του, η εγκράτεια και το ήθος του. Με το παράδειγμά του επηρέασε φρονηματικά, όσο λίγοι στοχαστές, τους συγχρόνους του και ιδιαίτερα τους νέους. Επιθυμία του ήταν η ανάπλαση του τρόπου σκέψης και ζωής της κοινωνίας και της κοινότητας.

 Ο Ζήνων και οι οπαδοί του θεωρούσαν τις περιστάσεις της ζωής σχεδιασμένες από τον Θεό, και γι’ αυτό τις αντιμετώπιζαν με καρτερία. Πίστευαν ότι ο άνθρωπος πρέπει να δέχεται με αυτοσυγκράτηση οτιδήποτε έρχεται στον δρόμο του. Θεωρούσαν την αυτοπειθαρχία ως σημείο εκκίνησης για την αρετή, και απαραίτητη στον διαλογισμό του Θεού.

Η ελευθερία κατά τον Ζήνωνα ήταν μια κατάσταση του νου. Το άτομο μπορούσε να είναι ελεύθερο κάτω από όλες τις περιστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της φυλάκισης, αρκεί να διαλογιζόταν τον Θεό. Η φτώχεια και η δουλεία ήταν θέματα μικρότερης σημασίας από την ψυχική κατάσταση του ατόμου. Ακόμα κι ο πιο φτωχός σκλάβος μπορούσε να είναι βασιλιάς στην ψυχή του.

Ο Ζήνων ενστερνίστηκε την ιδέα των Κυνικών περί «Κοσμοπολιτισμού». Είναι από τους λίγους διανοητές που πίστευαν ότι ολόκληρο το ανθρώπινο γένος οφείλει να σχηματίσει μια μεγάλη κοινότητα με τα ίδια ήθη και τους ίδιους νόμους. Γι’ αυτό αγκάλιασε την ιδέα της αδελφότητας των ανθρώπων που ήλθε με την προσπάθεια του Μεγάλου Αλεξάνδρου να ενώσει μεγάλη ποικιλία εθνών σε μια αυτοκρατορία. Ο Ζήνων πίστευε ότι ο Θεός ήταν ο πατέρας όλων και γι’ αυτό όλοι οι άνθρωποι ήταν αδέλφια.

 Οι Αθηναίοι αναγνώρισαν την αξία και την προσφορά του Ζήνωνος μετά τον θάνατό του και ψήφισαν να στεφανωθεί με χρυσό στεφάνι και να θαφτεί στον Κεραμεικό.

Περισσότερα για τον Στωικό φιλόσοφο Ζήνωνα με τις Κυνικές ρίζες εδώ.

Ακούστε στο video που ακολουθεί τις “10 Εντολές” του Ζήνωνα του Κιτιέα:

 

School of life

Η συγχώρηση κάνει καλό στην υγεία

 

photo

Η συγχώρηση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για πνευματική υγεία, και απαιτεί μια βαθιά ικανότητα να απελευθερώνουμε τον εαυτό μας από μνησικακίες και πικρίες. Επί της ουσίας,  η συγχώρεση δεν είναι τόσο δώρο στον άλλον, αλλά μία χάρη, ένα δώρο, που κάνει κανείς στον εαυτό του.

Αυτή η διαδικασία της συγχώρησης είναι μια συνειδητή πράξη και μια απόφαση  για απελευθέρωση του θυμού και της πικρίας που συνδέονται με πληγές του παρελθόντος, όχι απαραίτητα επειδή το άλλο άτομο αξίζει συγχώρηση, αλλά επειδή εσύ αξίζεις την ψυχική ειρήνη.

Η συγχώρηση είναι μια λυτρωτική πράξη, που σας απελευθερώνει από το βαρύ φορτίο των αρνητικών συναισθημάτων που μπορούν να καταναλώσουν τις σκέψεις και να απορροφήσουν ζωτική ενέργεια από εσάς, προκαλώντας συχνά και ασθένειες στο σώμα.

Η συγχώρηση έχει να κάνει με το σπάσιμο των αλυσίδων του θυμού και του πόνου που σας δένουν με το παρελθόν, επιτρέποντάς σας να προχωρήσετε με μια πιο ανάλαφρη καρδιά. Αυτό δεν σημαίνει να ξεχνάτε το κακό ή να συγχωρείτε τις επιβλαβείς ενέργειες. Μάλλον, είναι μια συνειδητή επιλογή να απελευθερώσετε τα δεσμά που έχουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα πάνω σας.

Το αντίθετο της συγχώρησης είναι η ασυγχωρησία. Ωστόσο, ασυγχωρησία δεν σημαίνει απλά έλλειψη συγχώρησης, αλλά συνήθως συμπεριλαμβάνει και άλλα τοξικά και επιβλαβή συναισθήματα. Θυμός, πικρία, αντιπαλότητα και εκδικητικότητα είναι ένας τοξικός συνδυασμός συναισθημάτων που απορρέουν από την εμπειρία σου να έχεις αδικηθεί και επί της ουσίας είναι συνυφασμένα με το στρες. Για να αντιμετωπίσει το στρες ο εγκέφαλος πυροδοτεί αυτόνομες αντιδράσεις στο σώμα, όπως ταχυπαλμία, υψηλή πίεση, διαταραχές της πέψης, κλπ. Όμως, το να παραμένει κανείς μακροχρόνια σε κατάσταση στρες καταλήγει σε  μόνιμο άγχος, κατάθλιψη, εντερικές ανωμαλίες, αϋπνίες, παχυσαρκία, εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος, καρδιακά προβλήματα, ακόμη και σε καρκίνο.

Αυτά τα γνώριζε ο Ιησούς, ο  Μεγάλος Ιατρός του Ευαγγελίου, όταν έλεγε στην περίφημη «Επί του Όρους Ομιλία» του:

«Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων ὑμᾶς,  ὅπως γένησθε υἱοὶ τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς, ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους» (Κατά Ματθαίον 5: 44-45).

Το οποίο ερμηνευμένο σημαίνει:

«Εγώ όμως σας λέγω, Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους οι οποίοι  σας καταριούνται, ευεργετείτε εκείνους οι οποίοι  σας μισούν, και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων οι οποίοι  σας βλάπτουν και σας κατατρέχουν, δια να γίνετε υιοί του Πατρός σας του εν τοις ουρανοίς, διότι αυτός ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους».   

Στην δε Κυριακή Προσευχή, το γνωστό «Πάτερ Ημών» που δίδαξε ο Ιησούς, η συγχώρεση των άλλων είναι προϋπόθεση για να συγχωρηθούν και τα δικά μας ανομήματα.

«Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημώ». [«Και συγχώρησε εις εμάς τις αμαρτίες ημών, όπως και ημείς συγχωρούμε τους αμαρτάνοντας απέναντί μας»]. (Κατά Ματθαίον 6:12)

Δυστυχώς, αυτό το τελευταίο το παραβλέπουν οι περισσότεροι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «Χριστιανοί Ορθόδοξοι», που συχνά ρίχνουν και κατάρες στους εχθρούς τους, διότι νομίζουν ότι ο Ιησούς το είπε για να τους γλιτώσει από κάποια μεταφυσική κόλαση με καζάνια που καίνε τους αμαρτωλούς, στην οποία προφανώς οι περισσότεροι δεν πιστεύουν. Ελάχιστα υποψιάζονται ότι ο Ιησούς το είπε για να τους γλιτώσει από την επίγεια κόλαση στην οποία καταδικάζουν τον εαυτό τους όσοι δεν συγχωρούν.

Τέλος πρέπει να τονίσω ότι δεν είναι αρκετό να συγχωρούμε τους άλλους για να έχουμε ψυχική υγεία. Πρέπει να συγχωρούμε και τον εαυτό μας από τα λάθη και τις αμαρτίες μας, εκούσιες ή ακούσιες, συνειδητές ή ασυνείδητες. Και δεν εννοώ να συνεχίζουμε να αμαρτάνουμε εκουσίως και στη συνέχεια να συγχωρούμε τον εαυτό μας. Εννοώ να συγχωρούμε τον εαυτό μας από συγκεκριμένη αμαρτία, αφού έχουμε μετανοήσει και δεν την επαναλαμβάνουμε πια συνειδητά.

«Η συγχώρηση δεν είναι μια περιστασιακή πράξη, είναι μια διαρκής στάση ζωής». Dr. Martin Luther King Jr.

Όλα όσα ανέφερα ισχύουν σε προσωπικό επίπεδο. Το ερώτημα που προκύπτει όμως είναι: Πώς μπορώ να συγχωρήσω τα διαρκή εγκλήματα και τις κατάφωρες αδικίες μιας κυβέρνησης κατά του λαού; Κρατώντας μέσα μου διαρκή θυμό, οργή, αγανάκτηση και εκδικητικότητα για τους κυβερνώντες, δεν βλάπτει άραγε την υγεία μου; Σαφώς και βλάπτει, αφού προκαλεί καθημερινό στρες, άγχος και σε πολλούς προβλήματα επιβίωσης. Τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις για να μην βλάπτουμε την υγεία μας; Πώς προφυλάσσουμε την εσωτερική μας γαλήνη;  Μπορούμε να πούμε, «Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι», όταν είμαστε πεπεισμένοι ότι γνωρίζουν τι κάνουν και το κάνουν συνειδητά; Δυστυχώς δεν έχω απάντηση σε αυτό, διότι είμαι κι εγώ θύμα αυτής της εσωτερικής αγανάκτησης και οργής κατά της παρούσας εγκληματικής ψευτοδημοκρατικής κυβέρνησης αλλά και όλων των προηγούμενων. Προσπαθώ κι εγώ καθημερινά να διαχειριστώ αυτά τα αρνητικά συναισθήματά μου ώστε να μην βλάψουν την υγεία μου. Δεν είναι εύκολο, αλλά το παλεύω. Θέλω δεν θέλω, όμως, έχω εμπλακεί σε αυτή την αέναη πάλη μεταξύ του καλού και του κακού, της αλήθειας κατά του ψεύδους, του φωτός εναντίον του σκότους, την οποία οφείλω να συνεχίσω έως ότου φύγω απ’ αυτόν τον κόσμο. Δεν μπορώ να μείνω απαθής και αδιάφορη στη θέα της αδικίας, της δυστυχίας και του ανθρώπινου αίματος που ποτίζει καθημερινά τη γη. Νιώθω στρατευμένη και δεν μπορώ να κάνω πίσω.

Εσύ πού στέκεσαι; Στο να περιφρουρείς την κίβδηλη νιρβάνα σου οχυρωμένος μέσα στο μικρόκοσμό σου και αδιαφορώντας για τον ανθρώπινο πόνο γύρω σου;

Κι εσύ θρησκόληπτε, μην περιμένεις κάποιον εξωτερικό ανθρωπόμορφο «θεό» να επέμβει, να «δέσει τον διάβολο» και να φέρει τον επίγειο παράδεισο. Αν υπήρχε και αν μπορούσε, θα το είχε κάνει ήδη. Εμείς οι άνθρωποι πρέπει να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα. Εμείς οι άνθρωποι πρέπει να "δέσουμε" τον «διάβολο» που έχει το πάνω χέρι στην ανθρωπότητα. Εμείς, οι υιοί και οι θυγατέρες του Υψίστου, πρέπει να αναλάβουμε τα πνευματικά μας όπλα και να καταρρίψουμε την κυριαρχία των δυνάμεων του κακού.  Δικό μας χρέος είναι, δική μας αποστολή.  Και αν τα αναλάβουμε, θα τα καταφέρουμε, μέσα από πολλές οδύνες, «διότι τα όπλα του πολέμου ημών δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά συν Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων·» (Β’ προς Κορινθίους 10:4)

Τι λοιπόν περιμένει η στενάζουσα κτίσις για λυτρωθεί;

«Διότι η μεγάλη προσδοκία της κτίσεως προσμένει την φανέρωσιν των υιών του Θεού» (Προς Ρωμαίους 8:19)

Καταλάβατε εσείς οι φαντασιόπληκτοι ψευτοχριστιανοί θρησκόληπτοι που περιμένετε παθητικά την «Δευτέρα Παρουσία του Χριστού» για να δει η ανθρωπότητα άσπρη μέρα;

Καταλάβατε εσείς οι Εβραίοι που πασχίζετε να χτιστεί ο τρίτος ναός του Σολομώντα για να έρθει ο αναμενόμενος Μεσσίας σας και να κυβερνήσει την ανθρωπότητα;

Έχω δυσάρεστα νέα για σας. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα συμβεί. Και αν δεν εγερθούν παγκοσμίως οι υιοί και οι θυγατέρες του Φωτός για να παλέψουν το "Θηρίο" με πνευματικά όπλα, η ανθρωπότητα θα πορεύεται ολοταχώς προς την αυτοκαταστροφή της… Διότι κανένας κατασκευασμένος «θεός» δεν μπορεί να ανατρέψει τη Νομοτέλεια που διέπει το Σύμπαν.

Εσύ, θρησκόληπτε ψευτοχριστιανέ, πότε ήταν η τελευταία φορά που προσευχήθηκες ένθερμα, με δάκρυα και στεναγμούς αλάλητους, για να υπερισχύσει το καλό εναντίον του κακού στην ανθρωπότητα; Για να εδραιωθεί η ειρήνη και η αγάπη επί της γης, για να καταργηθεί η ανομία και η αδικία;

Συνεκμετάλλευση ή εις τον αιώνα τον άπαντα μη-εκμετάλλευση;

 

Ρεαλισμός ή τζαμπαμαγκισμός;

Ειρήνη ή διαρκής φόβος πολέμου;

Διάθεση του εθνικού πλούτου για την ευημερία του λαού ή για εξοπλισμούς χωρίς τέλος;

Καθημερινή τρομοκρατία με συνεχείς παραβιάσεις στον εναέριο χώρο του Αιγαίου, με τη σιωπηρή ανοχή, ίσως και υποδαύλιση, των “εταίρων” (φιδιών) στο ΝΑΤΟ, ή διάλογος και μοιρασιά με λογική και δικαιοσύνη;

Γιατί σταυρώθηκε ο Χριστός;

Καλό το ερώτημα, προφανής η  Χριστιανική απάντηση.

- «Για να λυτρώσει τον κόσμο από τις αμαρτίες», θα απαντήσει χωρίς περιστροφές ο πιστός Χριστιανός, και αυτό το σέβομαι.

Προτού πάμε παρακάτω, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι προσωπικά δεν έχω καμία πρόθεση να κλονίσω την πίστη κανενός, αν και η πίστη που βασίζεται σε γερά θεμέλια δεν κλονίζεται από κανένα εξωτερικό παράγοντα, είτε καλοπροαίρετο είτε κακοπροαίρετο.

Κυριακή της Ορθοδοξίας ή της Μισαλλοδοξίας;

29 Μαρτίου 2002

Κυριακή της Ορθοδοξίας σήμερα, και οι Ορθόδοξοι κληρικοί όπου γης απαγγέλλουν τους αφορισμούς κατά των Ελλήνων, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι προσφέρουν υπηρεσίαν στο Θεό. Όταν ο Ιησούς παρήγγειλε "Ευλογείτε και μη καταράσθε", οι αυτοχρισθέντες εκπρόσωποί του καταριούνται τους αντιφρονούντες από το ιερό βήμα των Εκκλησιών - βήμα αγάπης και συνδιαλλαγής, υποτίθεται... 

Τρεις επιλογές που απομακρύνουν αρνητικά συναισθήματα

Το μόνο πράγμα που ξέρουμε οι περισσότεροι από εμάς να κάνουμε, όταν η ζωή παίρνει μια ανεπιθύμητη τροπή φέρνοντάς μας αυτό που δεν θέλουμε, είναι να πάρουμε μια στροφή οι ίδιοι προς το αρνητικό. Και όταν η εν λόγω περίσταση εξελιχθεί πραγματικά σε ναυάγιο, όχι μόνο απορρίπτουμε συνοπτικά την αιτία του γεγονότος που βλέπουμε, αλλά πολύ συχνά στρέφουμε την οργή μας στη δική μας ζωή, λέγοντας "δεν αξίζει να ζούμε"!

Τέτοια κύματα απογοήτευσης που γεννιούνται από την αυξανόμενη αίσθηση της ματαιότητας επιφανειακά έχουν νόημα και μάλιστα φαίνονται και θεραπευτικά στον εαυτό μας που αισθάνεται τόσο απίθανα κολλημένος. Αλλά μια πιο προσεκτική ματιά αποδεικνύει το αντίθετο.